شواهد جدید نشان می دهد که ارتباط بین افراد باهوش و نئاندرتال هانسبت به ایده های قبلی نزدیک تر و قوی تر است. بر اساس ارزیابی جدید گروهی از محققان، گونه ما ممکن است 408000 سال پیش از نئاندرتال ها جدا شده باشد، که «به طور قابل توجهی دیرتر» از تخمین های قبلی است.

نئاندرتال ها گونه ای منقرض شده از مردم هستند که تا حدود 40000 سال پیش در اوراسیا زندگی می کردند. بقایای فسیلی تفاوت های فیزیکی قابل توجهی را بین انسان خردمند و نئاندرتال ها نشان می دهد. مانند استخوان‌های کوتاه‌تر و پهن‌تر، باسن پهن‌تر و استخوان‌های سنگین‌تر از ما.

با این حال، شواهد رو به رشد نشان می دهد که ما چندان با این پسرعموهای انسانی تفاوتی نداریم. نئاندرتال ها مردمانی هنرمند، سازگار و بسیار باهوش بودند. حتی به نظر می رسد که آنها اهمیت زیادی برای دفن و دفن مردگان خود قائل بودند، به این معنی که از نظر عاطفی حساس بودند و از مرگ و میر خود آگاه بودند.

اخیراً گروهی از آماردانان دانشگاه تل آویو با استفاده از نرم افزارهای رایانه ای تماس گرفتند BEAST2، آنها شروع به مطالعه ژنوم این دو گونه و بررسی “زمان نزدیکترین جد مشترک” کردند. یافته های آنها این را نشان می دهد انشعاب بین این دو گونه 408000 سال پیش رخ داد که به طور شگفت انگیزی دیرتر از برآوردهای قبلی است.

آخرین تخمین های تیم دانشگاه تل آویو عمدتاً ریاضی است و مستقیماً داده های باستان شناسان یا انسان شناسان زیستی را در نظر نمی گیرد. با این وجود، این تخمین به طور کلی با یافته های سایر مطالعات اخیر سازگار است، که نشان می دهد این انشعاب بسیار زودتر از نتایج مطالعات قبلی رخ داده است.

دیگر شواهد اخیر از بقایای فسیلی و DNA نشان می دهد که دودمان نئاندرتال و انسان مدرن بین 500000 تا 650000 سال پیش از هم جدا شده اند. تخمین های قبلی همچنین نشان می دهد که این شکاف ممکن است حتی بیش از 800000 سال پیش رخ داده باشد.

اما دوشاخه شدن این دو گونه به وضوح باعث نشده که گونه ما در هر زمانی از نئاندرتال ها دور بماند. از نظر ژنتیکی، ما و نئاندرتال ها 99.7 درصد شبیه هم هستیم، و کاملاً واضح است که آمیختگی گسترده بین گونه ها بارها و بارها در طول تاریخ رخ داده است.

ژن‌های نئاندرتال به‌ویژه در اروپایی‌ها رایج است که معمولاً حدود دو درصد از ژنوم خود را از اجداد نئاندرتال به ارث می‌برند. این ژن ها هنوز بر جمعیت انسان امروزی تأثیر می گذارند. اندازه بینی، آسیب پذیری در برابر عفونت های ویروسی، سلامت روان و حتی تهوع صبحگاهی تحت تأثیر ژن های به ارث رسیده از نئاندرتال ها است.

نتایج مطالعه در مجله داده های ژنومی BMC منتشر شده است.