با کمال تعجب، پس از هزاران سال زندگی در کنار سگ های اهلی، ما هنوز به طور کامل نمی دانیم که چرا همراهان پشمالوی ما دم خود را تکان می دهند. نویسندگان مقاله جدیدی به امید اینکه سرانجام معمای سگ دم تکان را حل کنند حدس می زنند که این رفتار برای ارضای میل ذاتی انسان به حرکات موزون طراحی شده است.

مردم معمولاً بر این باورند که سگ ها هنگام خوشحالی دم خود را تکان می دهند. اما علم این را تایید نمی کند. برای مثال، نویسندگان مقاله بیش از 100 مطالعه را بررسی کردند و شواهدی یافتند که نشان می‌دهد سگ‌های پرخاشگر بیشتر از سگ‌های مطیع دم خود را تکان می‌دهند. نویسندگان نوشتند: «نتایج این مطالعه با عقل مرسوم که تکان دادن دم با رفتار و احساسات مثبت در سگ‌ها مرتبط است، در تضاد است.

در مواجهه با چنین داده‌های متنوع و متناقضی در مورد تکان دادن دم، نویسندگان مطالعه در نهایت نمی‌توانند نتیجه‌گیری قطعی کنند. با این حال، آنها دو فرضیه را ارائه کردند که هیچ کدام مورد آزمایش قرار نگرفته اند، اما هر دوی آنها منطقی هستند.

فرضیه اول به فرضیه «سندرم اهلی شدن» معروف است. این فرضیه بیان می کند که تکان دادن دم ممکن است به عنوان یک محصول جانبی ناخواسته از انتخاب انسان بر روی صفات سگ پدیدار شده باشد. محققان برای تایید این فرضیه به مطالعه ای اشاره می کنند که روی روباه های نقره ای انجام شده است. این روباه ها برای 40 نسل پرورش داده شده اند تا رام تر و مطیع تر شوند.

نویسندگان نوشتند، اگرچه دم تکان دادن مستقیماً برای روباه‌های نقره‌ای انتخاب نشد، روباه‌های اهلی نیز مانند سگ تکان می‌دادند و دم‌هایشان خمیده‌تر بود. تکان دادن دم در روباه ها ممکن است به دلیل پیوند ژنتیکی بین انتخاب اهلی شدن و آناتومی دم باشد، که همگی به یک ارتباط علتی احتمالی بین دوستی و دم آویزان در سگ های خانگی اشاره دارد.

در رابطه با فرضیه دوم، نویسندگان می‌گویند: «در عوض، تکان دادن دم ممکن است هدف فرآیند اهلی‌سازی بوده باشد، به طوری که انسان‌ها سگ‌هایی را که دم‌هایشان را بیشتر و به طور بالقوه ریتمیک‌تر تکان می‌دهند، به‌طور (غیر) آگاهانه انتخاب می‌کنند.» ما به این فرضیه می‌گوییم: تکان دادن ریتمیک رام دم.

اگرچه نظریه های محققان حدس و گمان هستند، اما بر اساس تحقیقات علوم اعصاب شناختی است که نشان می دهد مغز انسان ذاتا مستعد محرک های ریتمیک و ریتمیک است. محققان نتیجه می‌گیرند که این تمایل به ریتم‌های ریتمیک ممکن است انسان‌ها را به سمت تکان دادن ریتمیک دم در سگ‌ها سوق دهد و توضیح می‌دهند که چرا سگ‌ها اغلب هنگام تعامل با انسان دم خود را تکان می‌دهند.

با توجه به ماهیت آزمایشی پیشنهادهای آنها، نویسندگان نتیجه می گیرند که هیچ یک از این فرضیه ها در حال حاضر توسط شواهد تجربی پشتیبانی نمی شوند. بنابراین آنها خواستار مطالعات دقیق تری برای ردیابی حرکات دم سگ ها در موقعیت های مختلف و نظارت بر فعالیت مغز مرتبط با تکان دادن دم هستند.

محققین در مجله نامه زیست شناسی منتشر شده است.