بر اساس پژوهشی در ماه اکتبر، ماه قمر زمین حداقل ۴۰ میلیون سال قدیمی‌تر از تصورمان است. پژوهشگرها کریستال‌های برخوردی کوچکی موسوم به کریستال‌های زیرکنی را در نمونه سنگ‌های ماه کشف کردند که از نمونه‌های بازگشتی مأموریت آپولو ۱۷ بودند.

تحلیل جدیدی نشان داد کریستال‌های زیرکنی که بر اثر برخورد عظیم بین زمین و سیاره‌ای در ابعاد مریخ باقی ماندند، بسیار قدیمی‌تر از کریستال‌های مشابهی هستند که در دیگر نمونه‌های قمری کشف شدند. درواقع این کریستال‌ها قدیمی‌تری نمونه‌های شناخته‌شده از برخورد عظیم هستند و مانند معیاری برای سنجش طول عمر ماه عمل می‌کنند.

در سالی که گذشت، ستاره‌شناس‌ها همچنین توده‌های اسرارآمیز منتشرکننده‌ی گرما در آن سوی ماه و توده‌ی مجزایی از ماه را در مدار زمین کشف کردند.