بر اساس رتبه ایران در شاخص اغتشاش (47/50)، محدودیت (49/50) و شاخص سرعت (50/50)، ایران با مجموع 146 امتیاز منفی (از مجموع) در صدر بدترین کشورهای جهان قرار دارد. در مجموع 150 امتیاز ممکن). چین با 135 و اندونزی با 131 امتیاز منفی پس از ایران در این فهرست قرار دارند.

– ، دومین گزارش کیفیت اینترنت در ایران

بر اساس این نظرسنجی، اگرچه در مجموع نسبت به گزارش قبلی، ایران امتیاز منفی کمتری دریافت کرده است، اما واضح است که وضعیت کیفیت اینترنت در ایران همچنان در وضعیت خطرناکی قرار دارد.

در نهایت، این گزارش تاکید می کند که اگر ایران می خواهد حداقل در مسیر تجارت مبتنی بر اینترنت و فناوری های نوظهور حضوری پایدار داشته باشد، باید در شرایط بحرانی از جمله شرایط نابسامان اقتصادی، محدودیت های متعدد و روزافزون، اقدامات اساسی انجام دهد. و همچنین تاثیر سیاست های محدودکننده و زیان آور بر زیرساخت های اقتصاد دیجیتال و انجام این کار مستمر زیرا یکی از بارزترین مولفه های اقتصاد دیجیتال ایجاد امنیت پایدار برای فعالیت های اقتصادی است.

از نگاه تحلیلگران این گزارش، به نظر می رسد آنچه می تواند آب از دست رفته فضای اعتماد و سرمایه اجتماعی در این حوزه را بازگرداند، حمایت جدی از فعالان کسب و کار دانش بنیان و اکوسیستم نوظهور فناورانه است. ; حمایتی که نه تنها با تزریق سرمایه و تکثیر اکوسیستم گلخانه ای، بلکه با ایجاد زیرساخت های عادی و بدیهی مانند اینترنت با کیفیت برای همه ایرانیان و توجه جدی به امنیت عمومی مردم محقق خواهد شد.

موقعیت اینترنت ایران در ماه های اخیر در نوسان بوده اما در حال بهبود بوده است. این در حالی است که ایران در آذرماه 1402 در بین 50 کشور با 11 درصد کاهش رتبه چهل و هفتم بود. بر اساس این گزارش، جدای از بهبود جایگاه اینترنت در این رتبه بندی نسبت به گزارش اول، اختلال گسترده اینترنت «اسرائیل» که به احتمال زیاد می تواند مربوط به جنگ در سرزمین فلسطین باشد، قابل توجه است. .

اختلالات اینترنت در این گزارش به دو دسته متناوب و مستمر تقسیم می شوند:

اختلالات دوره ای این به دلایل طبیعی یا فنی و به صورت موردی اتفاق می افتد. علت این اختلالات از اختلال در پیوندهای ارتباطی شبکه اینترنت به دلیل بلایای طبیعی تا مواردی مانند حملات سایبری، قطع برق، خطاهای پیکربندی و مواردی از این دست متغیر است.

قطعی های مکرر در ماه های اخیر، ثبات اینترنت کشور را در وضعیت نگران کننده ای قرار داده است. شاید در شرایط عادی اختلالات شبکه به دلیل اتفاقات خارج از کنترل را بتوان امری عادی و اجتناب ناپذیر دانست، اما زمانی که شرکتی در کشور انحصار اینترنت را در اختیار داشته باشد، دیگر نمی توان اختلالات آن را اختلال عادی تلقی کرد و مسئولان امر باید بیش از هر زمان دیگری مسئول حوادثی باشد که به دلیل ضعف در طراحی، اجرا و نگهداری شبکه رخ می دهد.

– ، دومین گزارش کیفیت اینترنت در ایران